რა წარმოადგენს სულიერი განვითარების ტექნოლოგიას?

– ყველაფერი, რასაც მე აღვიქვამ და ვგრძნობ, წარმოადგენს საშუალებას ან ინსტრუმენტს საკუთარ თავში სულის შეგრძნების უნარის განვითარებისთვის.

ეს მართლაც ასეა. ყველაფერი, რასაც აღვიქვამ და ვგრძნობ, უნდა მეხმარეობდეს უფრო ძლიერად ვიგრძნო, ანუ შევიცნო ჩემი სული – ჩემი ცხოვრების მმართველი. სულთან მიმართებაში შეგრძნების, მოსმენის, მორჩილების და მსახურების ნებისმიერი ტექნოლოგია განავითარებს მის ჩემს თავშ შეგრძნების უნარს. თუ სულის გულისთვის ქვებს გადავზიდავ ერთი ადგილიდან მეორეზე, ჩემი სული უფრო ძლიერად შეგრძნებადი გახდება. თუ სულის გულისთვის ვიცეკვებ, ის უფრო გაძლიერდება ჩემში. თუ სულის გულისთვის საფრთხეებში აღმოვჩნდები, ან პირიქით, სიამოვნებებში, იგი ამით უფრო გაძიერდება. მნიშვნელოვანი არაა – რას ვაკეთებ. მნიშვნელოვანია – რისთვის ვაკეთებ.

როგორ დავკავდეთ «სულიერი სრულყოფით»?

თანამედროვე ადამიანის პრობლემა სულიერი განვითარების კუთხით იმაში მდგომარეობს, რომ იგი ცდილობს ავარჯიშს თავისი სული (Дух), აღზარდოს, აკონტროლოს და განავითაროს იგი. ასე გვასწავლეს ნების ძალის აღზრდა. მაგრამ როგორ შეიძლება ასეთი დამოკიდებულება ჩვენს წყაროსთან, მამასთან ან უფრო ძლიერ არსებასთან – სულთან? ასეთი დამოკიდებულება შეიძება მხოლოდ უფრო სუსტი, უმწეო და პატარა არსების მიმართ. ჩვენი სული ასეთი არაა. ის ჩვენი შემქმნელია. ვცდილობთ რა, განვავითაროთ ჩვენი სული, ამით ვაკნინებთ მას და ვცდილობთ ჩვენი პატარა, ეგოისტური „მე“-ს მსახური გავხადოთ.

Read More

სიცოცხლე მიეცათ ადამიანებს იმისთვის, რომ დანიშნულებისამებრ გამოიყენონ.

სიცოცხლე – ეს პროცესია, რომელშიც თვითოეული ჩვენგანი იმყოფება. სანსკრიტზე “სიცოცხლის პროცესი” – ნიშნავს”დევატა”, რაც ასევე ითარგმნება, როგორც”ღვთაება”. მაგრამ სიცოცხლე – ესაა ყველაფერი ჩვენს გარშემო, გარემოცვა, ანუ ბუნება, რომელიც ასევე სავსეა სხვადასხვა სახის არსებებით – გამოვლენილით და გამოუვლენელით. 

ადამიანის სხეულს წაგრძელებული ფორმა აქვს, რადგანაც ემსახურება პრანის უდიდეს ნაკადს დედამიწის არსიდან (დედამიწის ბირთვიდან) მზის არსამდე (მზის ბირთვამდე). ხელი – ესაა პრანის ჰორიზონტალური, დამხმარე ნაკადი, რომელიც ძირითადი, ვერტიკალური სვეტიდან გამოდის. ხელი ეხმარება ადამიანის ვერტიკალურად განლაგებულ სხეულს.

ხელის არსი გამოვლინების მიზნით ორ ურთიერთსაწინააღმდეგო ტენდენციაში ვლინდება: პირველი – სულის სახელით გავრცელდეს გარემოში, მეორე – მისცეს სულს საშუალება, რომ უკეთ იგრძნოს თავი.

ცეცხლოვანი ნაკადით ხდება გავრცელება. მასში ძირითადად ძვლები მონაწილეობენ. შეგრძნება ხდება ხელის პერიფერიული გამოვლინებებით, რბილი ქსოვილებით – წყლის თვისებით. ურთიერთსაწინააღმდეგო თვისებები: ცხელი და ცივი, აქტიური და პასიური, ამგზნები და დამამშვიდებელი, მამაკაცური და ქალური, ახდენენ ადამიანის ხელის, ისევე როგორც მთელი სამაყროს ფორმირებას.

მამაკაცები და ქალები რატომ განსხვავდებიან ასე?

მგონი ჩვენ არ გადაგვიწყვიტავს, ვყოფილიყავით თუ არა განსხვავებულნი, ვყოფილიყავით თუ არა ორი სქესი დედამიწაზე. მამაკაცები და ქალები უბრალოდ არსებობენ. და რატომღაც არ არსებობს სამი ან ოთხი სქესი. ისინი მხოლოდ ორნი არიან. ჩვენი სამყაროს შემოქმედმა გადაწყვიტა ასე; მას უნდოდა, რომ განსხვავებულნი ვყოფილიყავით. ჩვენს განსხვავებულობაშია ჩვენი ძალა. მამაკაცის ძალა იმაშია, რაშიც ქალი სუსტია. ქალის ძალა იმაშია, რაშიც მამაკაცია სუსტი.

Read More

მთარგმნელი Tikoroma

Ilil Arbel, Ph.D.-ს მიხედვით

ღმერთის სახელი, რაც მოხსენიებულია ბიბლიაში, წარმოადგენს მხოლოდ 4 სიმბოლოს – YHVH ან YHWH. ძველ ებრაულში არ იყო ხმოვნები, ასე რომ არავინ იცის რამდენი ხმოვანი უნდა გამოვიყენოთ ამ სახელის წარმოსათქმელად და რეალურად, როგორ ჟღერს ის. მოგვიანებით გავრცელებული სახელი „იეჰოვა“, არის მისი ინგლისური ვარიანტი და ვერ ვადასტურებთ, რამდენად სწორად შეესაბამება ღმერთის რეალურ სახელს.

ბიბლიაში ღმერთი ხშირად იწოდება როგორც „ადონაი“, რაც ნიშნავს „უფალი ჩემი“, ხოლო საკუთრივ სახელს ტაბუ ჰქონდა დადებული. მას არ ახსენებდნენ. ძველად თვლიდნენ, რომ სახელს აქვს ძალა და თუ იცოდი პირის ნამდვილი სახელი, შენ გქონდა ძალა მასზე. ხშირად პირს ჰქონდა ორი სახელი, ერთი გავრცელებული, მეორე კი საიდუმლო. გამორიცხული არაა, რომ იაჰვე იყო ღვთის საიდუმლო სახელი და მას იყენებდნენ გავლენის მოსახდენად, გასაკონტროლებლად. ეს პრაქტიკა ახლოს დგას ჯადოსნობასთან და კერპთაყვანისმცემლობასთან. მოგვიანებით, როცა მონოთეიზმი გავრცელდა, ღვთის სახელის გამოყენება აიკრძალა. დღესდღეობით ებრაელები მოიხსენიებენ მხოლოდ ტიტულს: ”ყველაზე მაღალი”, ”წმინდა”, ”ღმერთი“, ხოლო სახელს „იაჰვე“ ებრაელები აღარ გამოიყენებენ.

სტატიის ავტორი ალექსანდრ ილინსკი

მთარგმნელი Atman

ადამიანის მეოთხე სხეულს მენტალური სხეული წარმოადგენს. ამ სხეულის განკარგულებაშია სამყაროს აღქმის და მისი გადმოცემის ყველა აზრობრივი და ინტელექტუალური საშუალება (მეტყველება, ენა, ლოგიკური და რაციონალური აზროვნება).

განვიხილოთ მენტალური სხეული ორ დონეზე:

პირველ დონეს ეკუთვნის მენტალური ბაზა იმ სოციალური ჯგუფისა (დროისა და ადგილის მიხედვით), რომელსაც ეკუთვნის მოცემული ადამიანი. ის ბაზა, რომელიც ადამიანის პირად მარაგშია, მაგრამ არ წარმოადგენს მის ინდივიდუალურად გამომუშავებულ მარაგს. ეს დონე შეიძლება შევადაროთ ბიბლიოთეკას, რომელშიც შეგვიძლია ამოვიღოთ ინფორმაციის ნებისმიერი რაოდენობა, მაგრამ ამავე დროს სუფთა ინფორმაცია თავისთავად არ წარმოადგენს რაღაცას, რაც თქვენია უნარის, ან გაცნობიერებულობის თვალსაზრისით.